Φυματιώδης περικαρδίτιδα σε αγόρι 11 ετών 

Πρόκειται για σπάνια δευτερογενή, εξωπνευμονική εντόπιση φυματίωσης, όπου μπορεί να προσβληθεί το περικάρδιο από φυματιώδη εστία, παρεγχυματική πνευμονική, ή λεμφαδενική κατά συνέχεια.

Η νόσος εξελίσσεται αργά και τα συμπτώματα είναι συνεχώς επιδεινούμενη δυσχέρεια, εύκολη κόπωση, ταχύπνοια, θωρακικός πόνος, ανορεξία και απώλεια βάρους.

Ο κίνδυνος επιπωματισμού της καρδιάς , είναι πιθανός, αν ο γιατρός δεν την υποψιασθεί, ώστε να την αποκαλύψει με τηλε-ακτινογραφία καρδιάς ή και με απλή θώρακος, με χαρακτηριστική απεικόνιση της καρδιάς (σαν αρχαίο πήλινο δοχείο). Συχνά συμμετέχει και ο υπεζωκότας (πλευρίτιδα), συνήθως αμφοτερόπλευρα και αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στη συλλογή του υγρού συμμετέχει σε σημαντικό βαθμό, η αντίδραση υπερευαισθησίας. Αυτός είναι ο λόγος που η φυματινοαντίδραση είναι έντονα θετική, πλην της περιπτώσεως κεγχροειδούς φυματίωσης, δεν ανευρίσκονται συχνά μυκοβακτηρίδιό στο περικαρδιακό υγρό και επίπλέον , τα κορτικοειδή με τη σύγχρονη χορήγηση αντιφυματικής αγωγής, έχουν θεαματικά αποτελέσματα.

Η παρακέντηση του περικαρδιακού χώρου έχει ανακουφιστικό χαρακτήρα, αν αυτό απαιτηθεί και η βιοψία του περικαρδίου, διαγνωστικό, όπου είναι ευκολότερη η απομόνωση του Μ.Φυματίωσης και η ανεύρεση ιστολογικών αλλοιώσεων φυματιώσεως.

Έως ότου αρχίσουν να δρουν τα κορτικοστερινοειδή, με τη σύγχρονη βέβαια , αντιφυματική αγωγή, απαιτείται στενή παρακολούθηση του ασθενούς στο νοσοκομείο.

Τμηματική φυματιώδης πνευμονική βλάβη με ατελεκτασία του δεξιού άνω λοβού.

Κορίτσι ηλικίας 9 ετών με φυματιώδη πρωτομόλυνση και , το πιθανότερο , πίεση του στελεχιαίου βρόγχου του Δ.Α.Λοβού και πλήρη απόφραξη.

Υποθέτω ότι πρόκειτα για πίεση και και όχι για διάβρωση του τοιχώματος του βρόγχου και ρήξη περιεχομένου τυροειδοποιηθέντος λεμφαδένος, εντός του αυλού του, διότι στην ηλικία της ασθενούς, 9 ετών, οι βρόγχοι είναι αρκούντος ανθεκτικοί, που δύσκολα υφίστανται διάβρωση, χωρίς βέβαια αυτό να αποκλείεται. Η διεργασία της διάβρωσης συμβαίνει συχνότερα σε παιδιά ηλικίας μικρότερης των 4 ετών.

Η ταχεία, εντός 2 εβδομάδων, απελευθέρωση του λοβού σε επίπεδο σχεδόν πλήρους αερισμού, επιβεβαίωσε την ανωτέρω υπόθεση.

Από το γαστρικό υγρό απομονώθηκε μυκοβακτηρίδιο φυματιώσεως στην καλλιέργεια, αλλά όχι και στην άμεση εξέταση του περιεχομένου του στομάχου, γεγονός που ενισχύει και την άποψη, ότι επρόκειτο για πίεση του βρόγχου και όχι για ρήξη και μετακίνηση περιεχομένου τακέντος λεμφαδένα, στον αυλό του.

Η θεραπεία περιελάμβανε , Ισονιαζίδη, Ριφαμπικίνη, πυραζιναμίδη και μεθυλο-πρενδιζολόνη .