Το  Πάσχα συμπίπτει με την άνοιξη.

Ο συνδυασμός τους σημαίνει γιορτή και εξοχή, κυρίως στα χωριά.

Μαζί με την ευχαρίστηση έρχονται και οι κίνδυνοι για τα παιδιά, που θα πρέπει να τους γνωρίζουμε για να τους προλάβουμε, αλλά και να είμαστε σε θέση να τους αντιμετωπίσουμε:

• Η μαζική έξοδος από τα μεγάλα αστικά κέντρα σημαίνει αυξημένο κίνδυνο τροχαίων ατυχημάτων. Τι πρέπει να κάνουμε για να τα προλάβουμε;

Να έχουμε κάνει προηγούμενα συντήρηση του αυτοκινήτου, ιδιαίτερα στα φρένα και στα ελαστικά.

Να οδηγούμε με ασφάλεια, ηρεμία, χωρίς επικίνδυνα προσπεράσματα

• Τι πρέπει να κάνουμε για να προστατέψουμε τα παιδιά μας;

Να τα βάζουμε πάντα στα πίσω καθίσματα και να φορούν τη ζώνη ασφαλείας καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.

• Η διαμονή στην εξοχή, ιδίως στα χωριά, ελλοχεύει κινδύνους, που είναι άγνωστοι στα παιδιά της πόλης:

Ειδικότερα, τσιμπήματα και δαγκώματα από ποντίκια, σκορπιούς, φίδια, σφήκες κλπ μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις σε παιδιά με ανάλογο ιστορικό. Η πρόληψη συνίσταται τα παιδιά να κινούνται σε γνωστά κι ελεγμένα μέρη. Η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει μόνο σε ιατρική μονάδα, γι’ αυτό και καμιά καθυστέρηση δε δικαιολογείται.

• Τα παιχνίδια σε άγνωστα κι απόκρημνα μέρη μπορούν να οδηγήσουν σε πτώσεις ή κακώσεις, δυνητικά επικίνδυνες για τη ζωή των παιδιών.

Αυτονόητο είναι ότι θα πρέπει να αποφεύγονται τέτοια μέρη, γιατί είναι προφανές ότι τα παιδιά της πόλης δεν έχουν συνηθίσει σε ανώμαλα και απόκρημνα εδάφη.

Σε περίπτωση σοβαρού ατυχήματος, μετά τις πρώτες βοήθειες, το παιδί μεταφέρεται με προσοχή στην πιο κοντινή Μονάδα Υγείας για εκτίμηση της βαρύτητας της κάκωσης και για την αντιμετώπισή της.

• Στην Ανάσταση το έθιμο των βεγγαλικών, δυστυχώς με τον τρόπο που γίνεται, έχει καταντήσει ένα «παιχνίδι ρουλέτας», που όμως κοστίζει ζωές κι αναπηρίες.

Τουλάχιστον όσον αφορά στα παιδιά, ιδίως τα μικρά, είναι μεγάλη ευθύνη των γονιών τους να τα προστατέψουν από τους ασυνείδητους ή απρόσεκτους, που δεν παίρνουν τα στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης.

• Τα μεγάλα παιδιά μαζί με τους ενήλικες, ιδιαίτερα την ημέρα του Πάσχα, μπορεί να καταναλώσουν μεγάλη ποσότητα οινοπνεύματος, το οποίο από μόνο του θα τους προκαλέσει εσωτερικές διαταραχές ομοιόστασης (αφυδάτωση κλπ) ή να είναι η αιτία ατυχήματος.

Σε κάθε περίπτωση, αν δε μπορούμε λόγω της ημέρας να περιορίσουμε την κατανάλωση οινοπνεύματος, τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε να ελέγξουμε τις επιπτώσεις από αυτό. Η καλύτερη «θεραπεία» της μέθης είναι η ανάπαυση και η λήψη αρκετού νερού. Διάφορα άλλα «γιατροσόφια» ή μαντζούνια καλό είναι να αποφεύγονται.

• Παραδοσιακά το Πάσχα έχει συνδεθεί με συγκεκριμένα φαγητά, που δεν τα τρώμε τον υπόλοιπο χρόνο (πολλά αυγά, μαγειρίτσα, ψητό αρνί, κοκορέτσι, πολλά γλυκά κλπ).

Δε φαίνεται να υπάρχει συγκεκριμένος κίνδυνος από αυτά, παρά μόνο στομαχικές διαταραχές σε περίπτωση υπερφαγίας σε συνδυασμό με την οινοποσία. Δε χρειάζεται πανικός, ούτε υπερβολική εγκράτεια. Εξαιρούνται τα παιδιά, που έχουν κάποιο συνοδό πρόβλημα υγείας, πχ σακχαρώδη διαβήτη, όπου χωρίς να υπάρχει απαγόρευση θα πρέπει και να ρυθμίζεται η ποσότητα του φαγητού και να προσαρμόζεται η αγωγή που παίρνει (πχ ινσουλίνη).

• Το κάπνισμα αποτελεί τον υπ’ αριθμό ένα κίνδυνο υγείας. Η έναρξη και η συνέχιση του από την εφηβική ηλικία αποτελεί το μεγαλύτερο υγειονομικό πρόβλημα της εποχής μας.

Αν και προφανώς δε συνδέεται άμεσα με τις γιορτές, η πιθανή ανοχή λόγω των εορτών μπορεί να είναι η αφορμή σταδιακού εθισμού και καθιέρωσης του ως δείγμα καλής και ευχάριστης ζωής. Θα πρέπει με κάθε τρόπο να αποτρέψουμε τα παιδιά από μικρή ηλικία να εμπλακούν σ’ αυτή την ολέθρια για την υγεία συνήθεια.

Καλό Πάσχα. Καλή Ανάσταση. Και να μη μας βγει «ξινό»!