Η αιτία και στις δύο περιπτώσεις είναι συγγενής (εκ γενετής). Οφείλεται σε παραμονή ανοικτής της ελυτροπεριτοναϊκής πτυχής και μετά τη γέννηση του παιδιού. Τα συμπτώματα όμως όπως η διόγκωση κατά μήκος της βουβωνικής χώρας και του οσχέου από τη μία πλευρά ή και από τις δύο, μπορεί να εμφανιστούν αμέσως μετά τη γέννηση ή και αργότερα έως τα 15 χρόνια. Στη βουβωνοκήλη το άνοιγμα της περιτοναϊκής πτυχής είναι μεγάλο ή σχηματίζεται κηλικός σάκος εις τον οποίο προσπίπτουν έντερο ή τμήμα επιπλόου ή ωοθήκη στα κορίτσια. Για το λόγο αυτό όταν διαγνωσθεί βουβωνοκήλη το παιδί πρέπει να χειρουργηθεί άμεσα σε οποιαδήποτε ηλικία προς αποφυγή του κινδύνου περίσφιξης των ζωτικών οργάνων της κοιλιάς και των όρχεων στα αγόρια.

Οταν εκτός της διόγκωσης συνυπάρχει έντονο άλγος με ή χωρίς τοπική ερυθρότητα, η επέμβαση πρέπει να αποφασισθεί άμεσα.


Αντίθετα στην υδροκήλη το άνοιγμα της ελυτροπεριτοναϊκής πτυχής είναι μικρό και επιτρέπει μόνο το πέρασμα υγρού προς το όσχεο. Για το λόγο αυτό δεν είναι επείγουσα η αντιμετώπιση της και μπορούμε να περιμένουμε έως την ηλικία των 18 μηνών γιατί μέχρι τότε μπορεί να υπάρξει αυτόματη ίαση.

Κύστη σπερματικού τόνου είναι η υδροκήλη που δε φτάνει έως το όσχεο. Για τη θεραπεία της ισχύει ότι και με την υδροκήλη