Οι συχνότεροι τραυματισμοί κατά την παιδική ηλικία οφείλονται σε κακώσεις κατά την διάρκεια οργανωμένης άσκησης ή του παιχνιδιού.

Τα κατάγματα στα παιδιά διαφέρουν αρκετά από αυτά των ενηλίκων λόγω των ανατομικών οστικών διαφορών, κυρίως δομικών.

Τα οστά των παιδιών έχουν

1.Πολύ δυνατό περιόστεο (μεμβράνη που περικλείει το οστούν)

2. Παρουσία χόνδρινων πυρήνων οστεοποίησης στα οστά

3. Πολλές χόνδρινες νησίδες στα άκρα των οστών από τις οποίες αναπτύσσονται και οι οποίες ονομάζονται επιφύσεις

ΚΑΚΩΣΕΙΣ

Κρανιοεγκεφαλικές

Αυχενικής, θωρακικής και οσφυϊκής μοίρας σπονδυλικής στήλης

Άνω άκρων

Λεκάνης

Κάτω άκρων

Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνήθως μετά από πτώση ( Σοβαρές)

Οδηγίες :

1. Δεν μετακινούμε τον τραυματία και ειδικά τον αυχένα του.
2. Ελέγχουμε άμεσα το επίπεδο συνείδήσης του τραυματία βάση των αρχών της τραυματιολογίας, (διαβάστε σχετικό άρθρο “Βασική Υποστήριξη της Ζωής” )

Το παιδί παρουσιάζεται με κάμψη της κεφαλής προς μια πλευρά με ή χωρίς τραυματισμό.

ΤΟ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟ ΡΑΙΒΟΚΡΑΝΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ:

*Υπεξάρθρημα κεντρικών σπονδύλων της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

*Θλάση αυχενικών μυών.

*Αιμάτωμα της πρόσθιας επιφάνειας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

ΤΟ ΜΗ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟ ΡΑΙΒΟΚΡΑΝΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ:

*Μυϊκό σπασμό του στερνοκλειδομαστοειδή μυός

*Φλεγμονές του φάρυγγα

*Ερεθισμό λεμφαδένων της τραχηλικής χώρας

Τα αίτια του πιο συχνού ραιβόκρανου είναι μυϊκή θλάση της αυχενικής μοίρας.

Σε όλους τους τύπους ραιβόκρανου η άμεση αντιμετώπιση είναι τοποθέτηση μαλακού κολάρου και μεταφορά στο νοσοκομείο για κλινικό και ακτινολογικό έλεγχο.

ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΩ ΑΚΡΩΝ

Κατάγματα κλείδας

Εξάρθρημα ώμου

Κακώσεις αγκώνος

Κατάγματα κερκίδος – ωλένης

Κατάγματα άκρας χειρός

ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΛΕΙΔΑΣ

Το συχνότερο είναι το κάταγμα που συμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός δύσκολου τοκετού και παρατηρείται συνήθως σε ευμεγέθη νεογνά

Είναι επίσης συχνό κάταγμα  σε νήπια μετά από πτώση.

Κλινικά το παιδί αρνείται να κουνήσει όλο το άνω άκρο και πονάει ειδικά κατά την ψηλάφηση στην περιοχή της κλείδας. Η άμεση αντιμετώπιση είναι η τοποθέτηση αναρτήρα με τον αγκώνα σε ορθή γωνία.

Μεταφορά στο νοσοκομείο για ορθοπεδική εκτίμηση, ακτινογραφία.

Συνήθως χρειάζεται να παραμείνει 4 εβδομάδες σε απλό αναρτήρα.

Το κάταγμα της κλείδας νεογνού, έχει διαφορετική αντιμετώπιση και δεν απαιτείται ακτινογραφία, ούτε ακινητοποίηση

ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΤΟΥ ΩΜΟΥ

Είναι εξαιρετικά σπάνιο σε παιδιά κάτω των 10 ετών,  ακόμα και σε υψηλής ενέργειας τραυματισμούς. Ο ώμος συνήθως δεν εξαρθρώνεται αλλά σπάζει  το βραχιόνιο οστούν στο σημείο όπου υπάρχει η επίφυση (χόνδρινη νησίδα).

Η άμεση αντιμετώπιση είναι τοποθέτηση αναρτήρα στο άνω άκρο και παγοκύστη στο επώδυνο σημείο.

Μεταφορά στο νοσοκομείο για ορθοπεδική εκτίμηση, ακτινογραφία.

Συνήθως χρειάζεται να παραμείνει 4 εβδομάδες σε απλό αναρτήρα.

ΕΠΩΔΥΝΟΣ ΠΡΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΚΩΝΑ

Είναι συχνός σε παιδιά ηλικίας 1- 4 ετών. Παρουσιάζεται χωρίς ιδιαίτερο τραυματισμό με αδυναμία κίνησης του άνω άκρου(κρεμασμένο) και με το αντιβράχιο σε πρήνη θέση.

Αιτία συνήθως είναι η απότομη έλξη του χεριού,  ενώ το παιδί είναι χαλαρό και ανυποψίαστο.

Αυτό συμβαίνει διότι στον αγκώνα, τα δύο οστά του αντιβραχίου (κερκίδα και ωλένη), στερεώνονται μεταξύ τους με  σύνδεσμο ο οποίος σαν ένα δακτυλίδι κρατάει τον αυχένα της κερκίδος κοντά στην ωλένη. Επειδή στα παιδιά δεν έχει ακόμα σχηματιστεί η κεφαλή της κερκίδος τα δύο αναφερόμενα οστά δεν έχουν ακόμη στενή σύνδεση και εξ’αιτίας αυτού εύκολα ύστερα από έλξη προκαλείται υπεξάρθρημα.

Η άμεση αντιμετώπιση είναι η τοποθέτηση αναρτήρα και η μεταφορά στο νοσοκομείο έτσι ώστε να γίνει ανάταξη.

Να μην ξεχνάμε ότι ένα παιδί μικρής ηλικίας που παρουσιάζεται με επώδυνο άνω άκρο κρατώντας τον αγκώνα του, μπορεί να έχει κάταγμα κλείδας όπως αναφέρεται παραπάνω, που υπέστη ύστερα από πτώση.

ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΚΩΝΑ

ΥΠΕΡΚΟΝΔΥΛΙΑ  ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ

Από τα πιο συχνά κατάγματα των άνω άκρων που συμβαίνουν συνήθως μετά από πτώση και πλήξη στον αγκώνα ή σε στήριξη όλου του βάρους του σώματος τη στιγμή της πτώσης, στην παλάμη. Προκαλείται κάταγμα λίγα εκατοστά πάνω από τον αγκώνα στο βραχιόνιο. Παρουσιάζεται έντονο οίδημα στην περιοχή και παραμόρφωση.

Η άμεση αντιμετώπιση είναι η τοποθέτηση παγοκύστης όχι απευθείας στο δέρμα γιατί υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας εγκαύματος από ψύξη, τοποθέτηση αναρτήρα στο άνω άκρο, μεταφορά στο νοσοκομείο για ορθοπεδική εκτίμηση και ακτινολογικό έλεγχο.

Τα υπερκονδύλια κατάγματα εφόσον δεν έχουν παρεκτόπιση  αντιμετωπίζονται με γυψονάρθηκα και αναρτήρα για 4 εβδομάδες.

Τα παρεκτοπισμένα υπερκονδύλια κατάγματα χρειάζεται να αναταχθούν με γενική αναισθησία και στην συνέχεια να γίνει τοποθέτηση γυψονάρθηκα και αναρτήρα για 6 εβδομάδες.

Σε περίπτωση που το παιδί παρουσιάσει πόνο, οίδημα άκρας χειρός ή ήπια αλλαγή του χρώματος της άκρας χειρός, πρέπει να μεταβεί άμεσα στο νοσοκομείο για να γίνει διάνοιξη του γυψονάρθηκα.

Αυτό μπορεί να συμβεί την πρώτη εβδομάδα διότι το επιπλέον οίδημα μπορεί να προκαλέσει πίεση μέσα στον νάρθηκα.

ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΒΡΑΧΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΗΧΕΟΚΑΡΠΙΚΗΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ

Τα κατάγματα του αντιβραχίου και της πηχεοκαρπικής άρθρωσης οφείλονται συνήθως σε πτώση πάνω στην παλάμη. Η άμεση αντιμετώπιση είναι τοποθέτηση ενός προσωρινού νάρθηκα μαζί με ένα ελαστικό επίδεσμο από τον καρπό έως τον αγκώνα.

Ένας απλός τρόπος για προσωρινό νάρθηκα αντιβραχίου είναι η τοποθέτηση ενός τμήματος από σκληρό χαρτόνι πλάτους 6 – 7 εκατοστά και μήκους 20 εκατοστών μαζί με ελαστικό επίδεσμο ή να τοποθετήσουμε 3 περιοδικά μαζί γύρω από το αντιβράχιο τα οποία συγκρατούμε με έναν ελαστικό επίδεσμο από τον καρπό μέχρι τον αγκώνα.

Άμεση τοποθέτηση παγοκύστης. Μεταφορά στο νοσοκομείο για ορθοπεδική εκτίμηση και ακτινολογικό έλεγχο.

Τα κατάγματα αντιβραχίου μπορεί να είναι παρεκτοπισμένα ή απαρεκτόπιστα.

Τα απαρεκτόπιστα κατάγματα χρειάζεται να τοποθετηθούν σε γυψονάρθηκα για 4 εβδομάδες.

Τα παρεκτοπισμένα κατάγματα χρειάζεται να αναταχθούν με γενική αναισθησία και να γίνει τοποθέτηση γυψονάρθηκα για 6 εβδομάδες.

ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΚΡΑΣ ΧΕΙΡΟΣ

Κατάγματα μετακαρπίων

Κατάγματα φαλάγγων

Άμεση τοποθέτηση παγοκύστης. Τοποθέτηση επιδέσμου χρησιμοποιώντας ως νάρθηκα  το διπλανό υγιές δάχτυλο. Μεταφορά στο νοσοκομείο για ορθοπεδική εκτίμηση και ακτινολογικό έλεγχο.

Η αντιμετώπιση γίνεται με νάρθηκα για 3 εβδομάδες.

Οι συχνότεροι τραυματισμοί κατά την παιδική ηλικία οφείλονται σε κακώσεις κατά την διάρκεια οργανωμένης άσκησης ή του παιχνιδιού…