Σε αυτό το άρθρο, ο Επίτιμος Καθηγητής της Λοιμωξιολογίας του Πανεπιστημίου Johns Hopkins της Βαλτιμόρης, Maryland, John Bartlett, καλείται να επιστρατεύσει όλη του την μακροχρόνια πείρα γύρω από το θέμα των λοιμώξεων και σε συνδυασμό με τα υπάρχοντα βιβλιογραφικά στοιχεία, να αναδείξει μεταξύ των εμβολίων που παρασκευάστηκαν μετά το 1980…, τον  πρωταθλητή, με γνώμονα την προσφορά στην ανθρωπότητα!

Γράφει λοιπόν

Η ενεργητική ανοσοποίηση αποτελεί τη σημαντικότερη στρατηγική πρόληψης της Ιατρικής επιστήμης.

Μερικά από τα επιτεύγματά της απεικονίζονται σε στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου Nοσημάτων (CDC), των ΗΠΑ.

Παρακάτω αναφέρονται για κάποια από τα εμβόλια, ο αριθμός των κρουσμάτων στις ΗΠΑ πριν εφαρμοσθεί το εμβόλιο, ο αριθμός των κρουσμάτων κατά το 2011-2013, όταν είχαν περάσει αρκετά χρόνια από την εφαρμογή του και τέλος η εκατοστιαία μείωση της νόσου.

Εκρίζωση νοσημάτων και Επανεμφάνιση

Η Ιλαρά εμφάνισε τάσεις εξάλειψης κατά το 2002, αλλά επανεμφανίσθηκε, με μέγιστο 20ετίας από τον Ιανουάριο-Ιούλιο 2014 με 554 περιπτώσεις. Οι περισσότερες περιπτώσεις διαπιστώθηκαν σε ανεμβολίαστους ταξιδιώτες, κυρίως από την Αφρική και την Ασία, οι οποίοι μόλυναν και κάποιους ανεμβολίαστους ντόπιους Αμερικανούς. Ένεκα της εφαρμογής του εμβολίου MMR, προ του 1980 δεν συμμετέχει στον «διαγωνισμό»

Οι περισσότερες περιπτώσεις Κοκκύτη οφείλονται στην αντικατάσταση του ολοκυτταρικού εμβολίου από το ακυτταρικό, ένεκα των παρενεργιών του πρώτου (κυρίως πυρετού). Όμως πρέπει να τονισθεί ότι μπορεί να αυξήθηκαν τα κρούσματα, αλλά αυτά είναι ηπιότερα και χωρίς επιπλοκές ένεκα της χορήγησης του ακυτταρικού εμβολίου. Δεν συμμετέχει στον «διαγωνισμό», ένεκα της εφαρμογής προ του 1980.

Η πολιομυελίτιδα έχει εκριζωθεί από τις ΗΠΑ, όμως υπάρχουν κάποιες εστίες παγκοσμίως, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου η ιατρική πρόληψη είναι ανεπαρκής. Αυτό παρατηρείται σε εμπόλεμες περιοχές. Ανεξάρτητα όμως από τα παραπάνω, το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας δεν μπαίνει στην κρίση του συγγραφέα, ένεκα της πρώτης εφαρμογής του πολύ πριν το 1980.

Τα διαγωνιζόμενα Εμβόλια

Αυτά είναι Haemophilus Influenzae type b (Hib), Streptococcus pneumoniae, Hepatitis B and Papilomavirus (HPV)

Το εμβόλιο της γρίπης δεν περιλαμβάνεται διότι κάθε χρόνο κυκλοφορεί εμβόλιο με άλλο στέλεχος γρίπης  και δεν μπορεί να αξιολογηθεί, εκτός τούτου όμως, διότι οι περισσότερες χώρες εφαρμόζουν επιλεκτικό εμβολιασμό.

ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΟΥ

Αρχικά εφαρμόσθηκε το 23δύναμο πολυσακχαριδικό, του οποίου η αποτελεσματικότητα αμφισβητήθηκε από πολλούς. Παρά ταύτα υπήρξε συναίνεση για την εφαρμογή του, μια και δεν υπήρχε κάτι άλλο, αφ’ενός και διότι υπήρχαν πολλά στοιχεία ότι προστατεύει από την διεισδυτική νόσο(βακτηριαιμία) και κυρίως από τη μηνιγγίτιδα.

Το έτος 2000, εφαρμόσθηκε το 7δύναμο συνδεδεμένο με πρωτεϊνη, που υπερτερούσε το 23δυνάμου. Αυτό είχε μια εντυπωσιακή αλλαγή της διεισδυτικής νόσου τόσο σε παιδιά, όσο και σε ενηλίκους. Διότι τα παιδιά έκαναν το εμβόλιο και κέρδιζαν σημαντικά και οι γονείς και οι παππούδες.

Όμως στο 7δύναμο δεν υπήρχαν οι πολύ επικίνδυνοι ορότυποι 19^A και 6c. Την αδυναμία αυτή κάλυψε το 13δύναμο εμβόλιο  το 2010, που περιελάμβανε όλα του 7δυνάμου και επί πλέον τους οροτύπους 19Ακαι 6C.

Το 13δύναμο βαθμολογήθηκε από τα αποτελέσματα μιας μελέτης, όπου διαπιστώθηκε ότι μείωσε  τις εισαγωγές παιδιών στο νοσοκομείο από διεισδυτική νόσο κατά 47.000 ετησίως και από πνευμονιοκοκκική πνευμονία κατά 75.000 εισαγωγές ενηλίκων.

Το 23δύναμο πολυσακχαριδικό συνιστάται στις ΗΠΑ για άτομα μεγαλύτερα των 65 ετών και σε νεώτερα με κάποιους ειδικούς προδιαθεσικούς παράγοντες.

Το Prevenar 13 έχει λάβει έγκριση από το FDA των ΗΠΑ για άτομα μεγαλύτερα των 50 ετών, αλλά σε περιπτώσεις ειδικού τύπου, επιλεγμένες ανοσοανεπάρκειες. Πρόσφατη μελέτη στην Ολλανδία που περιελάμβανε 85.000 ενηλίκους > των 65, έδειξε προστασία έναντι πνευμον\κής πνευμονίας 45%. Μετά από τη μελέτη αυτή, πιθανόν οι Αμερικανοί να αναθεωρήσουν τη θέση τους έναντι του εμβολίου.

Υπάρχει όμως  ένα πολύ σημαντικό ερώτημα. Πριν από την εφαρμογή της πενικιλλίνης το ποσοστό του πνευμονιοκόκκου στις πνευμονίες ενηλίκων ήταν 85%, σήμερα όμως δεν ξεπερνάει το 10%.  Άρα λοιπόν το όφελος από το εμβόλιο σήμερα, είναι αυτό που αναφέρεται; Μήπως λοιπόν έχει υπερεκτιμηθεί η προστασία που προσφέρει σε υγιείς ενηλίκους;

PAPILOMAVIRUS VACCINE (HPV) – ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ TΟΥ ΙΟΥ ΤΩΝ ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΩΝ

Το HPV εφαρμόσθηκε το 2006 σε κορίτσια και από το 2009 περιελήφθησαν σε μερικές χώρες και τα αγόρια.

Ο κύριος στόχος του εμβολίου είναι η προστασία από καρκίνο του τραχήλου, αλλά και του ορθού και του ρινο-φάρυγγα. Κυρίως σχεδιάστηκε για να προστατεύσει μεγάλο αριθμό γυναικών, αλλά και ανδρών. Στις ΗΠΑ καταγράφονται ετησίως 12.000 περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και πάνω από 600.000 παγκοσμίως, ένας αριθμός που θεωρείται ότι είναι υποεκτιμημένος σε ότι αφορά στην Παγκόσμια επίπτωση.

Τα ογκογόνα στελέχη είναι το 16 και το 18 και είναι υπεύθυνα για το 90% του καρκίνου του ορθού σε γυναίκες και άνδρες , που υπολογίζονται παγκοσμίως σε 30.000 περιπτώσεις.

Η έγκριση έχει δοθεί σε δύο εμβόλια, ένα τετραδύναμο (GARDASIL) που περιέχει τα ογκογόνα στελέχη και επί πλέον  τα στελέχη  6 και 11, που είναι υπεύθυνα για την πρόκληση των κονδυλωμάτων  και ένα διδύναμο  (CERVARIX), που περιέχει μόνο τα ογκογόνα στελέχη. Η σύσταση περιλαμβάνει τη χορήγηση σε ηλικία 10-12 ετών σε αγόρια και κορίτσια, σε τρεις δόσεις. Η συμμόρφωση δεν είναι πολύ καλή προς το παρόν, για διάφορους και διαφορετικούς λόγους σε κάθε χώρα.

Ο κύριος λόγος είναι το κόστος του εμβολίου. Η Αυστραλία έχει λύσει το πρόβλημα της μη συμμόρφωσης, διότι χορηγεί τα εμβόλια υποχρεωτικά και δωρεάν, στο σχολείο. Το πρόγραμμα εφαρμόζεται από 5ετίας. Παρά το μικρό χρονικό διάστημα, τα αποτελέσματα είναι εμφανή, όχι στην επίπτωση του καρκίνου,  αλλά στις περιπτώσεις ανεύρεσης κονδυλωμάτων και στις δυσπλαστικές αλλοιώσεις του τραχήλου.

Το μειονέκτημα αυτού του εξαιρετικού εμβολίου,  είναι όπως προαναφέρθηκε το κόστος του, που αποτελεί αξεπέραστη δυσκολία στη χορήγηση κοριτσιών των αναπτυσσομένων χωρών, όπου η επίπτωση του καρκίνου του τραχήλου είναι πολύ υψηλή.

HAEMOPHILUS INFLUENZAE TYPE B (Hib Vaccine)

Ο Αιμόφιλος Ινφλουένζα περιγράφηκε το 1982 από τον Pfeiffer και ήταν γνωστός ως “Pfeiffer’s bacillus”. Η ονομασία δόθηκε από τον ερευνητή ένεκα της συσχέτισης με την γρίπη, διότι τον απομόνωνε συχνά από το φάρυγγα ατόμων με γρίπη.

Ο ορότυπος Β, είναι κατά 95% υπεύθυνος για τις σοβαρές λοιμώξεις σε παιδιά, στο μεγάλο ποσοστό <5 ετών.

Στην προ της εφαρμογής του εμβολιασμού περίοδο, υπήρξε το μείζον παθογόνο πρόκλησης πολύ σοβαρών λοιμώξεων σε μικρά παιδιά, παγκοσμίως.

Το εμβόλιο που περιέχει αντιγόνο της κάψας, εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά το 1985 παγκοσμίως ως εμβόλιο του βασικού εμβολιασμού και απεδείχθη γρήγορα με μελέτες η αποτελεσματικότητα του.

Πριν από τον εμβολιασμό , στις ΗΠΑ υπήρχαν περίπου 20.000περιπτώσεις σοβαρών λοιμώξεων από Hib, με κύριες την μηνιγγίτιδα, την επιγλωττίτιδα και την πνευμονία.

Ταχύτατα μετά την έναρξη του εμβολιασμού, οι λοιμώξεις από Hib μειώθηκαν κατά 98%. Σπάνια ένα εμβόλιο ή μία θεραπευτική αγωγή είχαν τόσο εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Σε αναπτυγμένες χώρες, κάθε παιδί <5 ετών που ήταν ύποπτο για μηνιγγίτιδα προ του εμβολίου, άρχιζε θεραπεία με στόχο τον αιμόφιλο. Δυστυχώς σε αναπτυσσόμενες χώρες , ακόμη και σήμερα,  ο ΠΟΥ υπολογίζει ότι πεθαίνουν από λοίμωξη με αιμόφιλο, 350.000-700.000 παιδιά μικρότερα των 5 ετών, ένεκα της έλλειψης προγραμμάτων εμβολιασμού και της έλλειψης οικονομικών πόρων . Σε μερικές περιοχές του πλανήτη οι απώλειες βρεφών και νηπίων από αιμόφιλο, παίρνουν τη μορφή γενοκτονίας (η αποστροφή είναι δική μου και απευθύνεται σε  μερικούς ιστορικούς –πολιτικούς, που κάνουν πως δεν γνωρίζουν τι σημαίνει γενοκτονία, τη  δε σφαγή την ονομάζουν συνωστισμό).

Παρά ταύτα και την αποτυχία του, όχι με ευθύνη του, στις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι ένα εμβόλιο που δικαιούται να διεκδικήσει το βάθρο το νικητή.

ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ – Β

Ο ιός της ηπατίτιδας Β, είναι ο μεγαλύτερος killer, παγκοσμίως.

Υπολογίζεται ότι 2 δισεκατ άνθρωποι είναι μολυσμένοι, 240 εκατομ. είναι χρόνιοι φορείς του ιού και 600.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους ετησίως από τον ιό, εξαιτίας καρκίνου του ήπατος ή  χρόνιας ενεργού ηπατίτιδας.

Ο ιός μεταδίδεται κατά τον τοκετό στο νεογνό από μη ελεγχόμενη λοίμωξη της μητέρας, από μετάγγιση αίματος και προϊόντων αίματος, από σεξουαλική επαφή, από μολυσμένα εργαλεία σε χειρουργικές επεμβάσεις, από τραυματισμούς από μολυσμένα αντικείμενα, όχι όμως από τροφές ή νερό. Οι παράγοντες αυτοί το καθιστούν  εμβόλιο μεγίστης προτεραιότητας.

Το πρώτο εμβόλιο παρασκευάστηκε από αντιγόνο της επιφανείας του ιού, που λήφθηκε από αίμα χρόνιων φορέων του ιού, αρχικά στην Αυστραλία, από όπου πήρε και το όνομα Αυστραλιανό Αντιγόνο. Το πρώτο εμβόλιο είχε τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού, γρήγορα όμως αντικαταστάθηκε από το ανασυνδυασμένο που είναι απόλυτα ασφαλές και χρησιμοποιείται από το 1986.

Η Παρασκευή του είχε τεράστιες δυσκολίες.

Από το 2007, 168 χώρες το περιλαμβάνουν στον βασικό εμβολιασμό, νεογνών, βρεφών και εφήβων.

Στην Ταϋλάνδη όπου η νόσος βρίσκεται σε πολύ υψηλή επίπτωση, σε παιδιά 15 ετών η μόλυνση υποχώρησε από 9.8% το 1984 σε 0.7% το 1999 και μετά τον εμβολιασμό.

Στις ΗΠΑ η λοίμωξη σε παιδιά μετά τον εμβολιασμό υποχώρησε από 40-100/1.000, σε1.3/1.000.

Η επιλογή του Κριτή

Είναι πρόκληση για μένα να διαλέξω ανάμεσα σε δυο καθαρόαιμα άλογα, το Hib και το ΗΒV–Vaccine.

Τελικά επέλεξα ως πρωταθλητή το HBV.

Και τα δύο εμβόλια προστατεύουν από πολύ σοβαρά και συχνά νοσήματα.

Η επιλογή μου βασίσθηκε:

1. Το HΒV–Vaccine είναι το μοναδικό εμβόλιο που το αντιγόνο του δεν καλλιεργείται σε συνήθη καλλιεργητικά μέσα και αυτό έκανε την παρασκευή του εξαιρετικά δυσχερή, σε σχέση με όλα τα άλλα εμβόλια.
2. Υπήρξε το πρώτο εμβόλιο το οποίο προστατεύει από σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα.
3. Έχει την μεγαλύτερη παρέμβαση στην πρόληψη θανάτων.
4. Είναι το πρώτο εμβόλιο που προλαμβάνει καρκίνο

Σημείωση-Σχόλιο δικό μας

Εάν ο JOHN. G. BARTLETT ήταν Παιδίατρος και είχε στενότερη επαφή με τον αιμόφιλο, ίσως να έβαζε και τα δύο εμβόλια στο βάθρο του Πρωταθλητή.

Από την άλλη μεριά δεν ανέφερε ότι για τον αιμόφιλο υπάρχουν φάρμακα, αν τεθεί η διάγνωση, για την Ηπατίτιδα Β, όχι, γεγονός που ενισχύει την επιλογή του!

Σε αυτό το άρθρο, ο Επίτιμος Καθηγητής της Λοιμωξιολογίας του Πανεπιστημίου Johns Hopkins της Βαλτιμόρης, Maryland, John Bartlett, καλείται να επιστρατεύσει όλη του την μακροχρόνια πείρα γύρω από το θέμα των λοιμώξεων και σε συνδυασμό με τα υπάρχοντα βιβλιογραφικά στοιχεία, να αναδείξει μεταξύ των εμβολίων που παρασκευάστηκαν μετά το 1980…, τον  πρωταθλητή, με γνώμονα την προσφορά στην ανθρωπότητα!