Κλινικά σημαντική βουβωνοκήλη ορίζεται ως η προβολή ενδοκοιλιακού οργάνου, όπως το έντερο, διαμέσου μικρού καναλιού στη βουβωνική περιοχή.

Μηχανισμός Δημιουργίας Βουβωνοκήλης

Μεταξύ της 12ης και 14ης εβδομάδος της κύησης σχηματίζονται οι όρχεις στα αγόρια ή οι ωοθήκες στα κορίτσια, κάτω από τους νεφρούς. Όσο αναπτύσσεται το έμβρυο, τα όργανα αυτά μετακινούνται προς το κατώτερο τμήμα της κοιλιάς. Κατά τη μετανάστευση αυτή συμπαρασύρουν τμήμα του περιτοναίου που περιβάλλει το όργανο ως πέπλο (το περιτόναιο είναι λεπτός χιτώνας που καλύπτει το σύνολο της κοιλιάς εσωτερικά).

Στην περίπτωση των αγοριών το «πέπλο» αυτό φτάνει μαζί με τον όρχη μέχρι το εσωτερικό του οσχέου (το σακουλάκι μέσα στο οποίο βρίσκονται οι όρχεις). Στα κορίτσια το περιτόναιο φτάνει, παρασυρόμενο από σύνδεσμο της μήτρας, έως τα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων.

Παρασυρόμενο λοιπόν το πέπλο αυτό σχηματίζει ένα σωληνάκι, ένα κανάλι. Το κανάλι αυτό με τη γέννηση φυσιολογικά κλείνει. Αν αποτύχει να κλείσει, τότε ουσιαστικά μένει στη βουβωνική χώρα μια δίοδος επικοινωνίας με το κατώτερο μέρος της κοιλιάς,  όπου έχουν την τάση να εισχωρούν όργανα της κοιλιάς όπως, οι έλικες του λεπτού εντέρου, ενώ στα κορίτσια, πλην του εντέρου, μερικές φορές και η σύστοιχη ωοθήκη. Όταν το σωληνάκι αυτό είναι πολύ στενό, για να χωρέσει να περάσει κάποιο όργανο, αλλά επαρκές ώστε να κυκλοφορεί υγρό, τότε μιλάμε για επικοινωνούσα υδροκήλη στην οποία θα αναφερθούμε σε άλλο κείμενο.

Συχνότητα

Η συχνότητα  της βουβωνοκήλης στα τελειόμηνα νεογνά είναι 3.5-5%, ποσοστό που διπλασιάζεται στα πρόωρα. Η αναλογία αγοριών / κοριτσιών είναι 10:1. Στο 60% των περιπτώσεων το πρόβλημα εντοπίζεται δεξιά, ενώ βουβωνοκήλη και από τις δύο πλευρές παρατηρείται στο 10% των περιπτώσεων. Το ποσοστό εντόπισης και στις 2 πλευρές ανεβαίνει σημαντικά εάν πρόκειται για πρόωρα (45-55%) και θήλεα νεογνά.

Υποστηρίζεται ότι υπάρχει  κληρονομικότητα, ενώ πιο συχνά συνυπάρχει η βουβωνοκήλη  με  κρυψορχία ή με άλλα προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος, καθώς και σε παιδιά με σύνδρομο Down.

Κλινικά η βουβωνοκήλη μπορεί να ανακαλυφθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Παρόλα αυτά μία  στις τρεις περιπτώσεις γίνεται εμφανής στους πρώτους 6 μήνες της ζωής.

Σημεία & Συμπτώματα

Ο γονιός συνήθως παρατηρεί μια μαλακή διόγκωση (φουσκωματάκι) στη βουβωνική περιοχή, όταν το παιδί κλαίει ή σφίγγεται, η οποία υποχωρεί μόλις ηρεμήσει. Πιο σπάνια η διόγκωση αυτήείναι σκληρή και δεν υποχωρεί, παρά μόνο αν το παιδί κοιμηθεί.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με τη λήψη καλού ιατρικού ιστορικού και την προσεκτική εξέταση από τον παιδίατρο ή τον παιδοχειρουργό.

Περιεσφιγμένη Βουβωνοκήλη

Όταν με απαλή πίεση πάνω στη κήλη που προβάλει, αυτή υποχωρεί στην κοιλιά, τότε χαρακτηρίζεται ως ανατάξιμη, μη περιεσφιγμένη. Οταν η κήλη δεν υποχωρεί με την πίεση τότε πρόκειται για μη ανατάξιμη, περιεσφιγμένη κήλη. Η περιεσφιγμένη κήλη οφείλεται στο γεγονός ότι κάποιο όργανο, σημαντικού όγκου (συνήθως εντερική έλικα), έχει «στριμωχθεί» μέσα στο κανάλι με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επιστρέψει στην κοιλιά. Όσο το όργανο παραμένει καθηλωμένο στη θέση αυτή, τόσο αυξάνει ο όγκος του λόγω στάσης της κυκλοφορίας του αίματος και του συνοδού  οιδήματος, γεγονός που κάνει πιο δύσκολη την ανάταξή του (επιστροφή) πίσω στην κοιλιά. Εαν η κατάσταση αυτή παραμείνει επί, ώρες τότε η αιμάτωση του εντέρου επηρεάζεται έντονα με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η βιωσιμότητά του (νέκρωση).

Το παιδί στη περίπτωση περίσφιξης είναι ευερέθιστο, ενδέχεται να κάνει εμέτους και να εμφανίσει μετεωρισμό(φούσκωμα). Η  ψηλάφιση της κήλης σαυτή τη φάση είναι  συνήθως επώδυνη.

Η περίσφιξη δεν συμβαίνει συχνά και συνήθως ανατάσσεται από έμπειρο  παιδοχειρουργό. Ωστόσο η συχνότητα της περίσφιξης είναι αντιστρόφως ανάλογη της ηλικάς. Όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο συχνή η περίσφιξη.

Θεραπεία

Η θεραπεία είναι χειρουργική και μόνο. Καλό είναι από τη στιγμή που γίνεται η διάγνωση να προγραμματίζεται η χειρουργική αποκατάσταση σύντομα για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο περίσφιξης. Η κήλη διορθώνεται, υπο γενική αναισθησία, με απορροφήσιμα ράμματα διαμέσου μικρής βουβωνικής τομής.  Η σύγκλειση του δέρματος γίνεται επίσης με απορροφήσιμα ράμματα που δεν φαίνονται και με Steril Strips (σαν μικρά handsaplast). Το παιδί συνήθως παραμένει στο νοσοκομείο για μερικές ώρες μετά την επέμβαση, εκτός κι αν πρόκειται για βρέφος με ιστορικό προωρότητας, οπότε ενδέχεται να παραμείνει στο νοσοκομείο για ένα βράδυ.

Μετεγχειρητικά το παιδί λαμβάνει συστηματικά ανά 6ωρο παυσίπονα (απλό Depon) για 12-24 ώρες, ώστε να αποφευχθεί η παραμικρή ενόχληση. Εντός μερικών ημερών μπορεί να επιστρέψει σε ήπιες δραστηριότητες οι οποίες εξαρτώνται από την ηλικία του παιδιού.

Στην περίπτωση περιεσφιγμένης κήλης με περιεχόμενη έλικα εντέρου που δεν κατέστη δυνατόν να αναταχθεί, η χειρουργική αποκτάσταση είναι επείγουσα. Εάν πρόκειται για την ωοθήκη η αποκατάσταση είναι σχετικά επείγουσα. Εαν προκειται για περιεσφιγμένη κήλη που ανατάχθηκε τελικά με δυσκολία τότε ο ιδανικός χρόνος αποκατάστασης είναι 48 ώρες μετά την ανάταξη.

Πρόγνωση

Η υποτροπή της κήλης είναι εξαιρετικά σπάνια. Είναι λίγο συχνότερη σε περίπτωση προωρότητας.

Ο γονιός συνήθως παρατηρεί μια μαλακή διόγκωση (φουσκωματάκι) στη βουβωνική περιοχή, όταν το παιδί κλαίει ή σφίγγεται, η οποία υποχωρεί μόλις ηρεμήσει…