ΠΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ

Οι αιτίες που προκαλούν πόνο στην κοιλιά είναι πολλές. Υπάρχουν αιτίες που αφορούν τηνπαιδιατρική ειδικότητα και είναι οι συνηθέστερες, όπως οι ιογενείς λοιμώξεις του πεπτικού (μεσεντέριος λεμφαδενίτιδα, ιογενής γαστρεντερίτιδα), μικροβιακή γαστρεντερίτιδα και δυσκοιλιότητα. 

Υπάρχουν και αιτίες που αφορούν την παιδοχειρουργική, όπως η οξεία σκωληκοειδίτιδα (συνηθέστερη), ο εγκολεασμός του εντέρου, ο ειλεός, η συστροφή ωοθήκης στα κορίτσια, η συστροφή του όρχεος στα αγόρια, η περισφιγμένη βουβωνοκήλη κ.α. 

Δεδομένου ότι η διάγνωση της αιτίας του κοιλιακού άλγους είναι συχνά δύσκολη ακόμα και σε οργανωμένα νοσηλευτικά ιδρύματα, οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και κυρίως να μην απλοποιούν το πρόβλημα του παιδιού, αλλά να επικοινωνούν με τον παιδίατρό τους. Ο παιδίατρος είναι συνήθως σε θέση να αντιληφθεί, εάν πρέπει να αντιμετωπίσει ο ίδιος το κοιλιακό άλγος ή θα παραπέμψει το παιδί σε παιδοχειρουργό.


ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΑΠΟΠΤΩΣΗΣ ΟΜΦΑΛΙΚΟΥ ΚΟΛΟΒΩΜΑΤΟΣ

Το ομφαλικό κολόβωμα αμέσως μετά τη γέννηση, καθαρίζεται με λευκό οινόπνευμα στη βάση του, ωστέ να διατηρείται καθαρό και συγχρόνως να ξεραίνεται, ώστε να διευκολυνθεί η απόπτωσή του.

Όταν περάσουν 7-10 μέρες και δεν αποπίπτει το ομφαλικό κολόβωμα, σημαίνει ότι πιθανόν υπάρχει κάποιο παθολογικό υπόστρωμα (εμβρυικό υπόλειμμα), όπως εντερικός βλεννογόνος, ουραχός, κοκκίωμα και θα πρέπει να διερευνηθεί.


ΚΟΚΚΙΩΜΑ ΟΜΦΑΛΟΥ

Είναι μόρφωμα που παρατηρείται στον ομφαλό μετά την απόπτωση του ομφαλικού κολοβώματος. Αποτελείται απο κοκκιωματώδη ιστό, σκούρου κόκκινου χρώματος, με μέγεθος άλλοτε άλλο και εκκρίνει ορώδες υγρό.

Διαφορική διάγνωση θα γίνει από ομφαλεντερικό συρρίγγιο ή ουραχό.

Θεραπεία : Γίνεται καυτηριασμός με κηρία νιτρικού αργύρου σε 1-3 συνεδρίες ή επί επιμονής(πολύ σπάνια), γίνεται χειρουργική αφαίρεση.



ΒΑΛΑΝΟΠΟΣΘΙΚΕΣ ΣΥΜΦΥΣΕΙΣ

Στα νεογνά και στα βρέφη η ακροποσθία συμφύεται φυσιολογικά με τη βάλανο και δίνει την εντύπωση φίμωσης. Η λύση των συμφύσεων πρέπει να γίνεται στην ηλικία των 2 ετών, γιατί όταν αυτό γίνεται νωρίτερα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα δημιουργίας συμφύσεων, εκ νέου.
Εξαιρούνται περιπτώσεις όπου παρατηρείται μεγάλη συλλογή σμίγματος μεταξύ της πόσθης και της βαλάνου, οπότε πρέπει να γίνεται λύση των συμφύσεων ανεξαρτήτως ηλικίας, προς αποφυγή διαπύησης και φλεγμονής.



ΦΙΜΩΣΗ

Είναι συγγενής πάθηση στις περισσότερες περιπτώσεις, ενώ υπάρχει και επίκτητη μορφή μετά από βαλανοποσθίτιδα ή και ιατρογενής, μετά από τραυματισμό κατά τη βίαιη αποκόλληση των βαλανοποσθικών συμφύσεων.

Κατά τη φίμωση, όταν γίνεται βίαιη κάθοδος της πόσθης κάτω από τη βάλανο, υπάρχει ο κίνδυνος περίσφιξης στην βαλανοποσθική αύλακα. Στην περίπτωση αυτή η επαναφορά της πόσθης στην αρχική της θέση είναι επώδυνη και δύσκολη και μερικές φορές, αδύνατη. Πρόκειται για την παθολογική κατάσταση που λέγεται παραφίμωση και η αποκατάσταση απαιτεί παιδοχειρουργική βοήθεια.

Η χειρουργική επέμβαση για αποκατάσταση της φίμωσης είναι η τροποποιημένη περιτομή του πέους(όχι πλήρης αφαίρεση της πόσθης, αλλά πλαστική αποκατάσταση της στενώσεως).


ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΚΕΣ ΚΕΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Αίμα κόκκινο σκούρο ή μέλαινες κενώσεις : Έχουν συχνά δυσάρεστη οσμή και αφορούν τα ανώτερα τμήματα του πεπτικού σωλήνα
Παθήσεις του ανώτερου πεπτικού σωλήνα που προκαλούν αιμορραγία είναι : Τραυματισμός στόματος – γλώσσης, ρινορραγία, βίαιοι έμμετοι, οισοφαγίτιδα λόγω γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, γαστροδωδεκαδακτυλικό έλκος μετά από θεραπεία με στεροειδή – εγκάυματα – ρευματοπάθειες – κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, αιμοχολία από τραυματική ρήξη του ήπατος, οικογενής πολυποδίαση στομάχου και λεπτού εντέρου ( σύνδρομο PENTZH – JEGHERS). 

Aίμα ζωηρό κόκκινο : Αφορά τα κατώτερα τμήματα του πεπτικού σωλήνα με μόνη εξαίρεση τις περιπτώσεις που υπάρχει αθρόα αιμορραγία και το αίμα διέρχεται ταχέως εκ του ανώτερου πεπτικού προς το κατώτερο. Στις περιπτώσεις αυτές το αίμα δεν προλαβαίνει να υποστεί οξειδωτικές μεταβολές και παραμένει ζωηρό κόκκινο.


ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΠΕΠΤΙΚΟΥ ΣΩΛΗΝΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ

o Μεκέλειος απόφυση με έκτοπο γαστρικό βλεννογόνο.

o Ανώμαλη θέση του εντέρου, με αποτελέσμα συστροφή ή στραγγαλισμό αυτού.

o Εγκολεασμός ( αίμα σαν ζελέ φράουλας ).

o Διπλασιασμός του εντέρου που επικοινωνεί με τον αυλό του εντέρου.

o Πολύποδες του κόλου και του ορθού.

o Ελκώδης κωλίτιδα ( χρόνιες διάρροιες ).

o Αιμορροίδες

o Πρόπτωση ορθού – πρωκτού.

o Ραγάδες πρωκτού ( είναι το πιο συχνό αίτιο αιμορραγίας με ζωηρό κόκκινο αίμα που επικαλύπτει τα κόπρανα, με συχνότερη αιτία τη δυσκοιλιότητα ).