…αποχώρησα, ναι αποχώρησα από το “ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ”, από 1ης Σεπτεμβρίου. Ήταν μια απόφαση που με βοήθησε να την πάρω μια αλλαγή στρατηγικής των επιχειρηματιών του νοσηλευτικού ιδρύματος.
Αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής για την απόφασή μου αυτή, γιατί δούλεψα πολύ στη ζωή μου, γέμισα από νοσοκομειακή Παιδιατρική και ήταν καιρός να γευθώ και εγώ κάποιες χαρές, μικροχαρές της ζωής. Είχα μεράκι, π. χ, να δω πως είναι ο κόσμος τα πρωϊνά των εργάσιμων ημερών, τι σημαίνει “θα πάμε για καφέ ή θα πάω μια βόλτα στην Αθήνα”. Τι σημαίνει να κοιμάσαι χωρίς έννοιες το βράδυ και να μην σκέφτεσαι πως θα είναι αύριο η πορεία του παιδιού που σε απασχολεί γιατί δεν ανταποκρίνεται στη θεραπευτική αγωγή ή δεν έχεις ακόμη διάγνωση και άλλα πολλά.
Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή θα έχω φαινόμενα στέρησης του χώρου που υπηρέτησα με πάθος, τόσο στο Κρατικό Νοσοκομείο και κυρίως σ’ αυτό, όσο και επί πέντε περίπου χρόνια στο Παιδιατρικό Αθηνών. Θα μου λείψει η έκκριση αδρεναλίνης που είναι για τον κλινικό γιατρό κάτι σαν όπιο, καθώς και οι πανάξιοι συνεργάτες μου, ιδιαίτερα της τελευταίας χρονικής περιόδου, γιατί για τους προηγούμενους το είχα πάρει απόφαση. Θα μου λείψει η Γιαννάτου, η Βαλαβέρη, ο Καππής που μου πρόσφεραν και τους πρόσφερα απλόχερα φιλική συνεργασία, καθώς και όλα τα παιδιά της εφημερίας, που τελικά κερδίσαμε και μάθαμε όλοι.
Θα μου λείψουν οι δεσμοί στο χώρο δουλειάς με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων με παιδιατρική κατεύθυνση, καθώς και πολύ άξιων συναδέλφων που οι ειδικότητές τους απευθύνονται σε ενηλίκους. Τέλος οι δεσμοί με το νοσηλευτικό προσωπικό που ήταν πάντοτε πρόθυμο και με περίσσια ευγένεια
Έφυγα φίλοι μου όρθιος και ακμαίος. Πάντα έλεγα στον εαυτό μου: «Φύγε όταν θα αισθάνεσαι ότι φεύγοντας θα σε θυμούνται, γιατί αργότερα θα σε λυπούνται».
Δεν φεύγω όμως από την ενεργό Παιδιατρική γιατί δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτήν. Παραμένω πάντα στο ιατρείο μου και πάντα έτοιμος με αξιόλογες επιλογές για την αντιμετώπιση του παιδιού που έχει ανάγκη από νοσοκομειακή φροντίδα.
Θεωρώ ότι αυτή η σύντομη ενημέρωση ήταν απαραίτητο να γίνει από μένα. Δεν ήθελα να αφήσω τις φήμες, τα μισόλογα και τα υπονοούμενα να πάρουν τη θέση της ενημέρωσης. Έχω δυσάρεστη εμπειρία από τον Ιανουάριο του 2012, όταν τόλμησα να αρρωστήσω!
Αν απασχόλησα μια στήλη της επιστημονικής μου ιστοσελίδας για ένα προσωπικό μου θέμα, το έκανα γιατί δεν είχα άλλο τρόπο ευρείας επικοινωνίας.
Η ιστοσελίδα θα είναι τώρα πληρέστερη και με μεγαλύτερη ποικιλία, γιατί θα έχω στη διάθεσή μου περισσότερο χρόνο για να ασχοληθώ.
Μέχρι αυτή τη στιγμή, οι συνεργάτες μου Επιμελητές στους οποίους αναφέρθηκα παραπάνω, παραμένουν στο Παιδιατρικό και σας λέω ανεπιφύλακτα ότι αποτελούν όλοι τους εγγύηση για τις δύσκολες στιγμές σας.
Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σας!
Με εκτίμηση και αγάπη
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΠΥΡΙΔΗΣ
H αποχώρησή μου από το Παιδιατρικό Κέντρο Αθηνών…
