Με τον όρο «κοινό κρυολόγημα» εννοούμε ομάδα συμπτωμάτων του ανώτερου αναπνευστικού που δημιουργούνται από πολλούς διαφορετικούς ιούς, μικρής λοιμογόνου δύναμης.
Είναι γνωστό ότι παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών παρουσιάζουν περίπου 6-8 επεισόδια «κρυολογήματος» το χρόνο (περισσότερα από 1 επεισόδιο το μήνα από τον Σεπτέμβρη μέχρι τον Απρίλη) με συμπτωματολογία που διαρκεί κατά μέσο όρο 14 μέρες. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά αυτής της ηλικιακής ομάδας μπορεί να εμφανίζουν συμπτωματολογία κοινού κρυολογήματος σχεδόν τις μισές ημέρες του μήνα χωρίς αυτό να είναι ανησυχητικό.
Η μεταδοτικότητα του κοινού κρυολογήματος είναι μεγαλύτερη τις πρώτες 2 με 4 ημέρες όπου οι ασθενείς μεταδίδουν τους ιούς με τον εκπνεόμενο αέρα, τον βήχα ή το φτέρνισμα. Ορισμένοι ιοί είναι δυνατόν να ζουν σε λείες επιφάνειες (όπως ο πάγκος της κουζίνας, τα πόμολα, το τηλέφωνο ή τα παιχνίδια) για πολλές ημέρες, ενώ στα χέρια του ασθενούς μπορούν να ζήσουν για λίγες ώρες.
Τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος συνήθως εμφανίζονται 1 με 2 ημέρες μετά την έκθεση. Το συχνότερο σύμπτωμα είναι η ρινική συμφόρηση ή η ρινική καταρροή με διάφανο, κιτρινωπό ή πρασινωπό έκκριμα με ή χωρίς πυρετό. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να παρουσιάζει το παιδί είναι πονόλαιμος, βήχας, ευερεθιστότητα, δυσκολία στον ύπνο ή μειωμένη όρεξη για φαγητό.
Τα περισσότερα παιδιά που εμφανίζουν κοινό κρυολόγημα δεν παρουσιάζουν επιπλοκές, όμως καλό θα ήταν οι γονείς να είναι ενήμεροι από τον Παιδίατρο τους για τις πιθανές επιπλοκές όπως είναι η ωτίτιδα, το άσθμα, οι παραρρινοκολπίτιδες ή η πνευμονία.
Αντιισταμινικά, αποσυμφορητικά μύτης, αντιβηχικά και αποχρεμπτικά σκευάσματα ΔΕΝ συστήνονται διότι η ευεργετική τους δράση δεν είναι αποδεδειγμένη με επιστημονικές μελέτες και βέβαια με τη χρήση κάθε φαρμάκου υπάρχει πάντα η πιθανότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών. Σταγόνες φυσιολογικού ορού με αναρρόφηση στη συνέχεια μπορεί να ωφελήσουν, όχι όμως περισσότερο από 2-3 φορές την ημέρα από 1-2 σταγόνες κάθε φορά.
Για την αντιμετώπιση του πυρετού δίνουμε παρακεταμόλη (Depon, Dolal) και για παιδιά άνω των 6 μηνών προσθέτουμε ιβουπροφαίνη (Algofren). Ασπιρίνη δεν δίνουμε ποτέ σε παιδιά ως αντιπυρετικό. Επικουρικά στα συμπτώματα της ρινικής συμφόρησης και καταρροής. μπορεί να βοηθήσει η εφύγρανση του αέρα καθώς και η λήψη ικανοποιητικής ποσότητας υγρών.
Τα αντιβιοτικά δεν έχουν θέση στην αντιμετώπιση του κοινού κρυολογήματος. Έχουν όμως θέση όταν η ιογενής λοίμωξη επιπλακεί από μικρόβια όπως στις περιπτώσεις ωτίτιδας, πνευμονίας ή παραρρινοκολπίτιδας. Στις περιπτώσεις αυτές χρειάζεται άμεση εκτίμηση από τον Παιδίατρο για την χορήγηση της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής. Η άσκοπη χρήση των αντιβιοτικών οδηγεί στην δημιουργία ανθεκτικών μικροβιακών στελεχών αλλά και αυξημένης πιθανότητας για ανεπιθύμητες ενέργειες από τα φάρμακα.
Τελευταία γίνεται λόγος για την ευεργετική δράση διαφόρων φυτικών προϊόντων ή σκευασμάτων βιταμίνης C στο κοινό κρυολόγημα, που όμως για κανένα από αυτά δεν έχει αποδειχθεί η ωφέλεια με κλινικές μελέτες.
Απλοί κανόνες υγιεινής, όπως το πλύσιμο των χεριών ή και η χρήση αλκοολούχων διαλυμάτων, είναι αρκετά για να περιοριστεί η μεταδοτικότητα του κοινού κρυολογήματος.
ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ
Με τον όρο «κοινό κρυολόγημα» εννοούμε ομάδα συμπτωμάτων του ανώτερου αναπνευστικού που δημιουργούνται από πολλούς διαφορετικούς ιούς, μικρής λοιμογόνου δύναμης…
