Lanni S et al. Outcome and predicting factors of single and multiple intra-articular corticosteroid injections in children with juvenile idiopathic arthritis Rheumatology Sep 2011,50(9): 1627-1634
 

Η ενδοαρθρική έγχυση κορτικοστεροειδών αποτελεί στις μέρες μας την ενδεδειγμένη μέθοδο θεραπείας σε παιδιά με μη επιπλεγμένη νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα (ΝΙΑ). Μια πρόσφατη αναδρομική μελέτη σε μεγάλο αριθμό παιδιών από την Ιταλία καταδεικνύει τους προγνωστικούς παράγοντες για τη μειωμένη αποτελεσματικότητα των εγχύσεων.

Ο στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η αποτελεσματικότητα της ενδοαρθρικής έγχυσης κορτικοστεροειδών  σε μία ή πολλαπλές αρθρώσεις  και να αναζητηθούν οι προγνωστικοί παράγοντες οι οποίοι προμηνύουν  υποτροπή της υμενίτιδας.

Πρόκειται για μια αναδρομική μελέτη κατά την οποία εξετάστηκαν τα ιατρικά αρχεία των ασθενών που έλαβαν την πρώτη ενδαρθρική ένεση μεταξύ Ιανουαρίου 2001 και Δεκεμβρίου 2008.

Το κορτικοστεροειδές που χρησιμοποιήθηκε ήταν η τριαμκινολόνη (triamcinolone hexacetonide) για τις μεγάλες αρθρώσεις και η υδροκορτιζόνη για τις μικρές ή τις δύσκολα προσβάσιμες αρθρώσεις.

Οι προγνωστικοί παράγοντες που εξετάστηκαν περιελάμβαναν το φύλο, την ηλικία,  την ηλικία κατά την έναρξη της νόσου, τη μορφή της ΝΙΑ, τη διάρκεια της νόσου, την παρουσία αντιπυρηνικών αντισωμάτων (ΑΝΑ), αυξημένων δεικτών φλεγμονής και ραγοειδίτιδας καθώς και  τον αριθμό των  προσβεβλημένων αρθρώσεων.

Αποτελέσματα:

Η αθροιστική πιθανότητα επιβίωσης χωρίς υποτροπή της υμενίτιδας  για τους ασθενείς με προσβολή  σε μία, δύο, ή τρεις και περισσότερες αρθρώσεις ήταν 70%, 45% και 44%, αντίστοιχα για το πρώτο έτος και  61%,  32% και 30%, αντίστοιχα για το δεύτερο έτος,  ενώ περαιτέρω πτώση παρατηρείται κατά τη διάρκεια του τρίτου έτους με ποσοστά 37% , 22% και 19% αντίστοιχα.  Η παρουσία αυξημένης CRP, η απουσία ΑΝΑ και η προσβολή της ποδοκνημικής άρθρωσης αποτελούν τους ισχυρότερους παράγοντες με δυσμενή πρόγνωση. Η μόνη σημαντική παρενέργεια ήταν υποχρωμία του δέρματος  ή η ατροφία του υποδόριου ιστού, η οποία παρατηρήθηκε  σε  ποσοστό μικρότερο του 2% των ασθενών.

Συμπερασματικά, η θεραπεία με ενδοαρθρική έγχυση κορτιζόνης προκαλεί μακροχρόνια ύφεση στην πλειονότητα των ασθενών με ΝΙΑ είτε αυτή πραγματοποιείται σε μια είτε σε περισσότερες αρθρώσεις. Ο κίνδυνος υποτροπής της υμενίτιδας είναι  μεγαλύτερος σε ασθενείς που είχαν αυξημένη CRP, αρνητικά  ΑΝΑ και  προσβολή της ΠΔΚ άρθρωσης.

ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥΣ

Η ενδοαρθρική έγχυση κορτικοστεροειδών αποτελεί στις μέρες μας την ενδεδειγμένη μέθοδο θεραπείας σε παιδιά με μη επιπλεγμένη νεανική ιδιοπαθή αρθρίτιδα(ΝΙΑ)…