Ο συχνότερος προβληματισμός γονέων με παιδιά στο Λύκειο, είναι ποιο επάγγελμα ταιριάζει στα παιδιά τους να ακολουθήσουν. Το ερώτημα «ποιό επάγγελμα μου ταιριάζει» είναι στην πραγματικότητα πολύ εύκολο να απαντηθεί.

Σκεφθείτε ότι τα παιδιά απαντούν πάρα πολύ εύκολα στο ερώτημα αυτό όταν είναι μικρά! Όσο μεγαλώνουν απομακρύνονται, και η αλήθεια είναι ότι τα «βοηθάμε» σε αυτό, από τις πραγματικές τους κλίσεις και βαθιές επιθυμίες και «θολώνει» η κρίση τους από άλλες παραμέτρους όπως η αποκατάσταση, τα χρήματα που θα κερδίζουν κ.α.

Προσοχή: αυτό δε σημαίνει ότι οι παραπάνω παράμετροι όπως και πολλές άλλες δεν πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν. Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο. Παράλληλα όμως έχουμε υποχρέωση να θυμίζουμε στο παιδί και να καλλιεργούμε τις πραγματικές του κλίσεις και όχι αυτές που θα θέλαμε να έχει, να το φέρνουμε σε επαφή με τον εσωτερικό του κόσμο και να το μάθουμε να ακούει τι του λέει ο κόσμος αυτός. Πολλοί άνθρωποι το ονομάζουν αυτό Συναισθηματική Νοημοσύνη, άλλοι το λένε ένστικτο, άλλοι πάλι ταλέντο. Το όνομα δεν έχει καμία σημασία, αυτό που μετράει είναι να γνωρίζουμε το μηχανισμό και να βοηθήσουμε τα παιδιά να τον ακολουθήσουν.

Θυμηθείτε περιπτώσεις παιδιών που φαίνεται ότι ξέρουν τι θα κάνουν από πολύ μικρά. Δεν είναι κάτι μαγικό. Απλώς τα παιδιά αυτά είχαν την ευκαιρία η κλίση τους να είναι πάρα πολύ ξεκάθαρη και να μπορέσουν να ξεπεράσουν τη «θολούρα» που δημιουργείται μεγαλώνοντας. Επίσης μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον που είτε ήταν πάρα πολύ «ανοιχτό» και δεν προσπάθησε να «καπακώσει» αυτά που ένιωθαν είτε από την άλλη, οι παρεμβάσεις ήταν ανύπαρκτες, κάτι όχι όμως απαραίτητα θετικό: αυτό έχει συμβεί σε παιδιά εγκαταλελειμμένα, ορφανά, με γονείς απόντες για διάφορες αιτίες.

Φυσικά, το τελευταίο δεν είναι ευκταίο, αποδεικνύει όμως ότι η γνώση σχετικά με το ποιο επάγγελμα να ακολουθήσουμε βρίσκεται βαθιά μέσα μας. Απλώς πρέπει να ξέρουμε πώς να ψάξουμε.

Υπάρχουν λοιπόν ορισμένα πράγματα που μπορεί ο γονέας να κάνει για να βοηθήσει το παιδί όχι μόνο να βρει το δρόμο του αλλά κυρίως αυτό που θα διαλέξει να το κάνει σωστά.

1. Μάθετε στα παιδιά από πολύ μικρά να «ακούν» τον εαυτό τους. Να μπορούν να προσδιορίσουν ακριβώς πώς αισθάνονται, τι τα ευχαριστεί, τι τα στενοχωρεί, πώς νιώθουν όταν κάνουν μια «καλή» πράξη, όταν προσφέρουν, όταν επιτυγχάνουν ή αποτυγχάνουν σε οτιδήποτε.

2. Δημιουργήστε πρότυπα με τα οποία να μπορούν να συνδεθούν.

3. Τονίστε σε κάθε ευκαιρία τι προσφέρει κάθε επάγγελμα. Από το δημόσιο υπάλληλο στο γκισέ, το δάσκαλο, τον παιδίατρο, τον καταστηματάρχη, το φαρμακοποιό. Οι πιο επιτυχημένοι επαγγελματίες σε οποιοδήποτε τομέα είναι αυτοί που συνειδητοποιούν τι προσφέρουν στους συνανθρώπους και τι εισπράττουν οι ίδιοι από αυτό.

4. Εξάρετε σε κάθε ευκαιρία την αξία της εργατικότητας σε όλα τα επίπεδα: από το πόσο «δουλεύουν» με τον εαυτό τους και δεν τον αφήνουν να μείνει στάσιμος σε μαθήματα για παράδειγμα, το πόσο προσπαθούν για να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση, την ανάπτυξη της κοινωνικότητάς τους. Η εργατικότητα δεν εξαντλείται στη δουλειά και είναι αδύνατον κάποιος να είναι εργατικός στη δουλειά και μαλθακός στην υπόλοιπη ζωή του.

5. Αποφύγετε δηλώσεις του τύπου «η δουλειά είναι σκληρή και η ζωή είναι δύσκολη»απευθυνόμενοι σε παιδιά που δεν είναι καλοί μαθητές. Το μόνο που πετυχαίνει αυτό είναι να τα ωθήσει στο να βρίσκουν τρόπους να αποφεύγουν τη δυσκολία και να κάνουν αρνητικούς συνειρμούς για την εργασία συνδέοντάς την με το σχολείο. Αντίθετα θυμήστε τους πώς αισθάνονται όταν μετά από προσπάθεια πετυχαίνουν κάτι που ήθελαν. Έχετε υπ’όψιν ότι επιστημονικές μετρήσεις έχουν αποδείξει ότι η επαγγελματική επιτυχία οφείλεται σε αυτό που ονομάζεται δείκτης νοημοσύνης σε ποσοστό από 4 έως 25% το πολύ! Το υπόλοιπο αφορά στην προσωπικότητα τους και στις αξίες τους.

6. Μάθετέ τους από μικρά την έννοια του σκοπού στη ζωή και διαχωρίστε τον από τον στόχο. Αρχίστε από πράγματα που καταλαβαίνουν: όταν για παράδειγμα μαθαίνουν για τον όγκο στα μαθηματικά ο σκοπός είναι να ξέρουν τι σημαίνει 750ml στο μπουκάλι από το γάλα. Ο στόχος μπορεί να είναι να γράψουν καλά στο διαγώνισμα. Στη εργασία το να μπορούν να προσδιορίσουν τον στόχο και το όραμά θα τα βοηθήσει να επιλέξουν σωστά και να μη χάνουν το δρόμο τους.

7. Ειδικότερα σε ό, τι αφορά τους εφήβους, συζητήστε με απτά παραδείγματα για έννοιες όπως ηδέσμευση, η επιμονή αλλά και η ικανότητα να ακούν και να ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝ τα σχόλια που λαμβάνουν για ό,τι κάνουν. Επιτυχημένοι επαγγελματίες είναι αυτοί που μπορούν να ακούν ψύχραιμα. (Στις ικανότητες αυτές θα επανέλθουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια στο μέλλον).

Τέλος θυμηθείτε: ο δρόμος προς την επαγγελματική επιτυχία και ευτυχία δεν στρώνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Και φυσικά δεν περιμένουμε ξαφνικά στο Λύκειο να ανατραπούν όλες οι πεποιθήσεις που έχει δημιουργήσει ο έφηβος από την παιδική ηλικία σχετικά με την εργασία. Ούτε και ένα ψυχομετρικό τεστ που θα δώσει μια εικόνα των κλίσεων και των ικανοτήτων σώζει την κατάσταση. Συνδέστε την εργασία και το επάγγελμα με το συνολικό χτίσιμο της προσωπικότητας του παιδιού και η «επένδυσή» σας θα έχει σίγουρο αποτέλεσμα.

Ο συχνότερος προβληματισμός γονέων με παιδιά στο Λύκειο, είναι ποιο επάγγελμα ταιριάζει στα παιδιά τους να ακολουθήσουν. Το ερώτημα «ποιό επάγγελμα μου ταιριάζει» είναι στην πραγματικότητα πολύ εύκολο να απαντηθεί…