1. Υπερηχογραφική παρακολούθηση στις 6-10 εβδομάδες


Σε αυτή την εξέταση δίνονται απαντήσεις για :
• Τον αριθμό των εμβρύων 
• Τη θέση τους 
• Την ενδομήτρια φυσιολογική τους ανάπτυξη

Η διερέυνηση είναι απαραίτητη για εγκύους με :
• Πόνο – αιμορραγία στην εγκυμοσύνη
• Ιστορικό αποβολών , παλίνδρομης κύησης , ενδομήτριων θανάτων
• Ιστορικό εξωμήτριας κύησης 

Η εξέταση γίνεται συνήθως με τη χρήση διακολπικού υπερηχογραφήματος και καθίσταται δυνατός ο προσδιορισμός της ηλικίας κύησης με βάση το μέγεθος του εμβρύου.

2. Πρώτος ενιαίος κλινικοεργαστηριακός έλεγχος του εμβρύου (OSCAR 1) 11-13+6 εβδομάδες

A. Ελέγχονται οι πιθανότητες του συνδρόμου Down και άλλων χρωμοσωμικών ανωμαλιών. 
Παρέχεται η δυνατότητα του υπολογισμού του ατομικού κινδύνου για κάθε γυναίκα σχετικά με την παρούσα κύηση. Για τον καθορισμό του κινδύνου συνυπολογίζονται :
• Η ηλικία της μητέρας
• Τα επίπεδα δυο ορμονών στο αίμα της (PAPP-A , b HCG )
• Το πάχος της αυχενικής διαφάνειας του εμβρύου (NT)
• Η παρουσία του ρινικού οστού
• Η διαφυγή του αίματος στην τριγλώχινα βαλβίδα της καρδιάς 
• Η ροή του αίματος στο φλεβώδη πόρο του εμβρύου (εμβρυική κυκλοφορία)
• Η μέτρηση της μετωποζυγωματικής γωνίας
Οι γονείς ενημερώνονται με λεπτομέρεια για τη σημασία των ευρημάτων αυτής της εξέτασης και στις περιπτώσεις που χρειάζεται τους παρέχεται η επιλογή να αποκλείσουν το ενδεχόμενο χρωμοσωμικών ανωμαλιών με τη λήψη τροφοβλάστης ( CVS ) και εξέταση του καρυοτύπου . 

B. Διάγνωση πολλαπλής κύησης 

Περίπου 2% των κυήσεων με φυσιολογική συλληψη και 10 % με υποβοηθούμενη καταλήγουν με περισσοτερα του ενός έμβρυα. Ο υπερηχογραφικός έλεγχος μπορεί να καθορίσει εαν όλα αναπτύσσονται φυσιολογικά και αν μοιράζονται ή όχι τον ίδιο πλακούντα. Στην περίπτωση πολύδυμης κύησης συνιστάται προσεκτική και συνεχής παρακολούθηση της εγκυμοσύνης.

Γ. Διάγνωση συγκεκριμένων μεγάλων εμβρυικών ανωμαλιών . Κατά κανόνα είναι ανιχνέυσιμες μείζονες σκελετικές και ανατομικές ανωμαλίες του εμβρύου οι οποίες θέτουν το ενδεχόμενο διακοπής της κυήσεως. Οι επιλογές για την τύχη του εμβρύου συζητούνται λεπτομερώς με τους γονείς . Σε περίπτωση που δε ληφθούν άμεσες αποφάσεις επιβάλεται η επανεξέταση του εμβρύου σε σύντομο χρονικό διάστημα. 


3. Δεύτερος ενιαίος κλινικοεργαστηριακός έλεγχος του εμβρύου (OSCAR II) 20-23 εβδομάδες

Α. Στη συνεδρία αυτή κάθε μέλος του εμβρυικού σώματος εξετάζεται λεπτομερειακά με συγκεκριμένες μετρήσεις και συγκρίσεις . Ιδιαίτερη έμφαση διδεται στην ανάπτυξη του εγκεφάλου , του προσώπου, της σπονδυλικής στήλης , της καρδιάς, του στομάχου , του εντέρου , των νεφρών και των άκρων. Γίνεται επίσης εκτίμηση του αμνιακου υγρού καθώς επίσης της θέσης και υφής του πλακούντα. Σε περίπτωση ανίχνευσης ανωμαλιών ακολουθεί διεξοδική συζήτηση με τους γονείς για τη σημασία τους και την εξέλιξη τόσο της κύησης όσο και της εξωμήτριας τύχης του εμβρύου .
Με συνυπολογισμό των ευρημάτων απο το πρώτο τρήμηνο (OSCAR I ) εκτιμάται πάλι ο ατομικός κίνδυνος για βαριά συγγενή ανωμαλία του εμβρύου. Ενημερώνονται λεπτομερώς οι γονείς και για τον αποκλεισμό ανωμαλίας των χρωμοσομάτων τους προσφέρεται η εξέταση του αμνιακού υγρού ( Αμνιοπαρακέντηση )
Στην περίοδο αυτή δίνεται επισης η δυνατότητα της εξέτασης της εμβρυικής καρδιάς και των μεγάλων αγγείων και διερευνάται η ύπαρξη υποκείμενης αδρής καρδιακής ανωμαλίας . Ο έλεγχος αυτος επιβάλεται κυρίως σε γυναίκες με :
• Οικογενειακό ιστορικό συγγενούς καδιακής ανωμαλίας 
• Ιστορικό συγγενούς καρδιοπάθειας σε προηγούμενη κύηση
• Αυξημένη αυχενική διαφάνεια στις 11-13 εβδομάδες 
• Διαβήτη
• Λήψη φαρμάκων ( κυρίως αντιεπιληπτικών )
Β. Μέτρηση μήκους τραχήλου μήτρας
Απο τη μέτρηση του μήκους του τραχήλου είναι δυνατόν να επισημανθούν γυναίκες με υψηλό κίνδυνο για πρόωρο τοκετό προκειμένου να ληφθούν προφυλακτικά φαρμακευτικά ή χειρουργικά μέτρα. Αυτονόητα ο έλεγχος αυτός είναι πολύ σημαντικός στις πολυδύναμες κυήσεις, γυναίκες με ιστορικό προηγούμενου προωρου τοκετού και σε γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε επεμβάσεις στον τράχηλο της μήτρας. 
Γίνεται επίσης μετρηση της ροής του αίματος στις μητριαίες αρτηρίες 
προκειμένου έγκαιρα να επισημανθούν μητέρες με κίνδυνο εμφάνισης προεκλαμψίας. 


4. Ομαλή παρακολούθηση ενδομήτριας ανάπτυξης του εμβρύου 24-42 εβδομάδες


Συνιστάται η παρακολούθηση όλων των εγκύων στις 30-32 εβδομάδες προκειμένου να ελεγχθεί η ενδομήτρια ανάπτυξη και η συμπεριφορά του εμβρύου. Ωστόσο ιδιαίτερα ο έλεγχος αυτος συνιστάται όταν υπάρχουν και επιπλοκές της εγκυμοσύνης ή επιβαρυμένο ατομικό και μαιευτικό ιστορικό. Η εκτίμηση της ενδομήτριας υγείας του εμβρύου γίνεται με :
• Μέτρηση της περιμέτρου της κεφαλής , κοιλιάς και μηριαίου οστου και υπολογισμός του πιθανού βάρους του εμβρύου
• Εξέταση των κινήσεων του εμβρύου 
• Εκτίμηση της θέσης και υφής του πλακουντα
• Υπολογισμός της ποσότητας του αμνιακου υγρου
• Έλεγχος της αιματικής ροής προς τον πλακούντα και το έμβρυο με έγχρωμο Doppler.



5. Tρισδιάστατη υπερηχογραφία (3D, 4D ultrasound)


H σύγχρονη τρισδιάστατη απεικόνιση του εμβρύου με το 3D- 4D ultrasound δινει στους γονείς την ευχαρίστηση να αντιληφθούν το σχήμα, την έκφραση και την κινητικότητα του εμβρύου ενδομήτρια στο φυσικό του χώρο. Στον εξειδικευμένο υπερηχογραφιστή δίνεται η ευκαιρία να προσδιοριστούν λεπτομέρειες των βιομετρικών χαρακτηριστικών του εμβρύου και κατάλληλα να παρέμβει

1. Υπερηχογραφική παρακολούθηση στις 6-10 εβδομάδες


Σε αυτή την εξέταση δίνονται απαντήσεις για…